O Domu

Dom Samotnej Matki „Dar Życia” Caritas w Koszalinie istnieje od dwudziestu sześciu lat. Budynek został przekazany Caritas Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej jako dar dla Ojca Świętego Jan Pawła II, przez Zarząd Miasta Koszalina 31 maja 1991 r. - w dzień przed przyjazdem papieża do Koszalina. Przy pomocy finansowej wielu prywatnych osób oraz Caritas z Niemiec wykonano konieczny remont tak, że jesienią 1991 r. zostały przyjęte pierwsze mieszkanki z dziećmi. Celem Domu jest pomoc kobietom w okresie okołoporodowym, które znajdują się w trudnej sytuacji materialnej. Kobiety, które do tej pory znalazły schronienie w DSM, trafiały tutaj z powodu doświadczania przemocy w rodzinie, bezdomności, choroby alkoholowej męża lub konkubina, wykorzystania seksualnego, utraty pracy, eksmisji, nieumiejętności poradzenia sobie w trudnej sytuacji. Przychodzą do nas kierowane przez Opiekę Społeczną, Domy Dziecka, Ośrodek Interwencji Kryzysowej lub same znajdują adres. Do tej pory przebywało w Domu ponad 620 kobiet z ponad 600 dziećmi. Dom zapewnia miejsce dla 12 kobiet z dziećmi. Zorganizowanie i prowadzenie Domu Samotnej Matki „Dar Życia” w Koszalinie powierzono bezhabitowym siostrom ze Wspólnoty Dzieci Łaski Bożej. Zadaniem Domu jest ochrona życia dzieci nienarodzonych. Bywały takie sytuacje, w których matki wspominały, że gdyby nie znalazły pomocy w ośrodku, to dokonałyby aborcji. Niektóre z mieszkanek przychodząc do Domu Samotnej Matki podejmują decyzję o oddaniu dziecka do adopcji. Każdej kobiecie przy przyjęciu do DSM stawia się konieczne wymagania – przestrzeganie Regulaminu i Zasad Domu Samotnej Matki. Od września 2010 r. praca w Domu Samotnej Matki „Dar Życia” oparta jest na kontraktach socjalnych – formie pisemnej umowy zawartej miedzy pracownikami DSM a kobietą ubiegającą się o pomoc – określających podejmowane działania zmierzające do przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej danej osoby. Na terenie Domu odbywają się spotkania na temat uzależnień i współuzależnienia, „Szkoła dla Rodziców”, spotkania na temat przemocy i sposobów reagowania na przemoc. Jest możliwość korzystania z pomocy psychologicznej, pedagogicznej, pielęgniarskiej, a także pomocy pracownika socjalnego. Mieszkanki mogą kontynuować naukę w szkole, podwyższać swoje kwalifikacje zawodowe lub podjąć pracę. Kobiety mogą przebywać w DSM do roku czasu, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 08.03.2005 r. W tym okresie samotnym matkom zapewniona jest pomoc w uzyskaniu dokumentu tożsamości, zasiłków z pomocy społecznej, postępowaniach sądowych i alimentacyjnych, sprawach mieszkaniowych. Dom Samotnej Matki współpracuje m.in. z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej, Miejską Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, Ośrodkiem Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia, Katolicką Poradnię Rodzinną, Sądem Rodzinnym. Istnienie Domu jest możliwe dzięki pomocy, życzliwości i ofiarności innych ludzi. Niektórzy pomagają nam ofiarowując środki materialne: żywność, odzież, środki gospodarstwa domowego, meble, zabawki. Inni wolą podarować pieniądze na zakup wskazanych rzeczy np.: leków. Niezastąpionym wsparciem jest pomoc wolontariuszy, którzy nieodpłatnie wykonują swą posługę na rzecz Domu Samotnej Matki i jego mieszkańców.